Dag nieuwsgierige aagjes, 

 

Voorafgaand aan mijn deelname heb ik met verschillende mensen gesproken. Ik merkte dit nodig te hebben. Sparren over hun ervaringen en mijn ideeën over wat mij te wachten stond waren voor mij goed. De gesprekken gingen over het loslaten van controle en dat leek mij best spannend. Ergens in blijven hangen, was ook zoiets waarvan ik dacht: Dat moet me toch echt niet gebeuren. Nadat al mijn vragen, die ik op de mail had gezet, waren beantwoord voelde ik mij een stuk rustiger. Vraag dus alles.

 

Wat een ervaring. Met het drinken van het eerste drankje, heb ik (in mezelf) tegen mijn lichaam gezegd: Ik vertrouw je. Hier werd ik direct door geraakt, omdat ik kon voelen dat mijn lichaam dit waardeerde. (vraag niet hoe ik dat voelde, maar dat voelde ik) En mij terug gaf: ja, ik kan je hier doorheen loodsen, wat fijn dat je dit aan mij overlaat Verwijderde link  

 

De muziek die al op stond bij binnenkomst, werd nu steeds meer deel van mijn ervaring. Na een minuut of 20 ben ik op een bedje gaan liggen. Het thema voor deze sessie was Bevrijding. Je was vrij om hier je gedachten over te laten gaan en wel of niet dit mee te nemen in je sessie. Ik kon wel wat met dit thema en heb mijn intenties hierop op laten aansluiten. Mijn intentie voor de sessie was: Ik wil mij bevrijden van mijn trauma’s. 

 

Verschillende muziekstukken wisselden elkaar af. Op een gegeven moment voelde ik me enorm getroost door de muziek. Maar werd ik getroost door de muziek of diende de muziek om mijn vermogen mezelf te troosten, te openen/aan het licht te laten komen? Het laatste was het geval en dat was toch wel een openbaring. Als dat voor troost geldt, dan geldt dat voor zoveel meer. 

 

Te voelen dat ik het zo gek nog niet doe (in het leven / in mijn leven), is echt iets anders dan dit te denken. 

Te voelen dat ook mijn moeder het helemaal zo gek nog niet doet, is echt iets anders dan dit te denken. 

Te voelen dat je kind-energie weer terugkomt, is echt iets anders dan hier over te dagdromen. 

 

Toen ik eenmaal mijn kind-energie voelde, heb ik hier zoooooooo lang van genoten. Wat had ik een pret. Daarnaast voelde ik hoe gezellig en lief ik ben. Er is geen enkel trauma aan bod gekomen. Het voelen terugkomen van mijn kind-energie was het bewijs van de beginnende?bevrijding. (Weet/voel nog niet hoe ver de sessie me heeft gebracht in mijn bevrijding. Dat ga ik in mijn dagelijks leven ervaren)

 

Dit weekend was ik bij mijn moeder. En heb haar een knuffel gegeven. Het geven van die knuffel was al een belangrijk moment tijdens de sessie. Mijn moeder is vroeger nooit geknuffeld. En in plaats dat alleen treurig voor haar te vinden en dat ook treurig voor mijzelf te vinden (omdat zij mij altijd heel houterig/robotachtig knuffelde), was ik nu in staat om het volgende te voelen en te beseffen. Wie ben ik om mijn moeder de knuffel die ze misschien heel erg nodig heeft te ontzeggen? Juist als ik als geen ander weet hoe een goede knuffel aanvoelt. Zoals een kind dat kan. Dat heeft me tijdens de sessie ook echt heel erg geraakt. Ik had mij namelijk voorgenomen geen energie meer te steken in haar. Het was nu eens mijn beurt. Toch, toen ik daar lag op dat bedje en al die liefde voelde die ik te geven heb, was het opeens een no brainer. Eenmaal weer nuchter werd ik toch best onrustig/nerveus bij de gedachte dat ik dit echt ging uitvoeren, maar naarmate de tijd verstreek werd ik alleen maar rustiger. Het is echt een mooi moment tussen ons geworden. Ik heb nu al echt veel aan de sessie gehad en er is nog maar 1 week verstreken.

 

En verder kan ik alleen maar zeggen: Je bent echt in goede handen. Heb mij de hele tijd veilig gevoeld. Soms deed ik mijn ogen even open om naar de kunstwerken te kijken en zag dan vanuit mijn ooghoek dat de begeleiding aan het observeren was of met de deelnemers die hier behoefte aan hadden in gesprek waren. Grappig genoeg vond ik het ook fijn om te zien dat een begeleidster een boek mee had, waarin gelezen werd. Dit kan natuurlijk alleen als iedereen lekker gaat. 

 

Gun jezelf deze ervaring. Er was ook een deelnemer die dit cadeau had gekregen van een vriend. Wauw, wat een cadeau. Ik ga zeker nog eens deelnemen aan een vervolgsessie. Eerst maar eens deze ervaring goed laten indalen. 

 

Ronald en Janneke ontzettend bedankt, ook voor jullie goede zorgen. (Heb nu een paar traantjes in mijn ogen)

 

Tjilp Merel

Het originele bericht komt van het forum van de triptherapie pagina

Trip therapie: Recensie groepsceremonie met Janneke en Ronald